اینجا خانه‌ی من است. آبادی من است. باغ من است. چند سال پیش که هنوز ته مانده‌ای از رویایی بزرگ در جانم بود، اینجا را قفل بزرگی زدم و رفتم تا روزهای بهتری بسازم.
حالا بازگشته‌ام. در سال قحطی که درختان باغ‌م همگی خشک شده. از آن دنیای ایده‌آل، همین‌که می‌بینم امروز آمپر بنزین ماشین‌م از خط نصفه بالاتر است، عجیب احساس می‌کنم خوشبخت هستم.
