هر از گاهی نوعی نژاد پرستی خفیف در من بروز می کند. مثلا مدتی قبل با دوستی که رفته آلمان درس بخواند و البته من معتقدم که اگر درسخوان بود همین جا می نشست مثل بچه آدم درسش را می خواند داشتیم حرف می زدیم. او از مردم مهربان آنجا حرف می زد و از نظم و ترتیبشان و گفت اگر پولش را داری بلند شو یک سر بیا اینجا. گفتم پس یک میخ فولادی بلند بگیر و برایم نگه دار تا روزی که بیایم. گفت حالا چرا میخ؟ گفتم می خواهم همه بنزهای آلمانی را خط خطی کنم. رفیقمان گمان کرد که شوخی می کنم و خندید و آفلاین شد. اما من روزی این کار را خواهم کرد. شاید به خاطر گل کلیزمن که از جام جهانی حذفمان کرد. یا شاید به دلیل اینکه به لهستان مظلوم حمله کردند و و پدربزرگم اینجا از زور گرسنگی آن ریشه تلخ خار را خورد و تا آخر عمر تلخی اش توی گلویش ماند.
