رکورد دوری از تو هر روز دارد کوتاه تر می شود. روزهای اول می شد دوازده ساعت هم تاب بیاورم و بعد همه چراغ قرمزها را رد کنم و بیایم خانه و همین طور که خوابیدی بغلت کنم و راهت ببرم و آرام آن قصه ای که همان توی راه ساخته ام را برایت بگویم. اما این روزها این رکورد رسیده به زیر شش ساعت. با این حساب قهرمانی در المپیک خیلی هم دور نیست. فقط تو می دانی بنزین لیتری چند است پسر...
